de eerste dagen in Suriname
Blijf op de hoogte en volg Rosanne
02 Maart 2015 | Suriname, Paramaribo
Lieve familie en vrienden,
Na een lange tijd van voorbereidingen en een lange reis aangekomen in Suriname. Toen we uit het vliegtuig stapte eerst maar eens wat kleren uitgetrokken, in Nederland had het die nacht nog gevroren en hier was het rond de 35 graden! Onderweg naar ons huisje flinke regenbuien gehad maar daar koelde het niet vanaf! Wat is alles hier nog mooi groen met ook hele mooie bloemen.
Gelukkig is er een airco geplaats op onze slaapkamer nu hebben we geen last van de warmte want het koelt bijna niet af s’ nachts.
Vrijdag zijn we op fietsen jacht gegaan want zonder fietsen kom je hier niet zo ver, de drukke wegen zijn wel van asfalt maar de rest is allemaal zand. Als we aan het fietsen zijn toeteren de meeste auto’s en waarom..!? fietsen we weer eens aan de verkeerde kant, om gevaar aan te geven of omdat ze aandacht willen, we zijn er nog steeds niet achter! Omdat we niet wisten hoelang het naar het ziekenhuis fietsen was en we maandag moeten beginnen met de stage zijn we daar heen gefietst. Van te voren even op maps gekeken het was maar een klein stukje fietsen dachten we, na veel vragen en ruim een uur later aangekomen bij het ziekenhuis. Even kennis gemaakt met de hoofdzuster en verder zouden we maandag de rondleiding en de afdeling te horen krijgen.
Ik heb nog nooit geweten dat een biologische klok zo in je zit, elke ochtend waren we heel vroeg wakker en steeds hadden we het idee dat het de Nederlands tijd was terwijl het hier echt 4 uur vroeger is. Daarom het weekend rustig aangedaan!
Maandag dan echt de eerste stage dag in het ziekenhuis, eerst van alles geregeld een rondleiding gehad en een begeleider aangewezen gekregen, daarna naar de afdeling. Ik ben lang niet de enige die op de interne mannen afdeling stage loopt, elke dag zijn er ongeveer 6 stagiaires en om de 3 weken komen er weer nieuwen. Iedereen krijgt een kamer aangewezen waar ongeveer 6 mannen liggen en daar moet je de bedden verschonen, eventueel helpen met wassen en baden, de vitale functies meten, mensen wegbrengen voor dialyse en andere onderzoeken en wonden verzorgen. Het is niet alleen dat de mensen hier heel anders met elkaar omgaan maar soms moet je met handen en voeten praten omdat de wat oudere mensen geen Nederlands kunnen.
Het was de woensdag en donderdag erg rustig omdat de chinezen oud en nieuw hadden, wat een knallen af en toe! Zaterdags had de huur baas een dagje uit geregeld voor ons, met af en toe regen was het een hele mooie dag. We zijn met een klein bootje het meer opgevaren richting de zee om dolfijnen te spotten. Wat een mooie dieren zijn dat met die mooie sprongen! Daarna naar een boer toegegaan die kilometers grond heeft en daar garnalen en nog veel meer dieren kweekt, leuk om het een keer gezien te hebben.
Zondags zijn we naar een andere kerk geweest, het gaat er heel anders aan toe. Iedereen mag aan het begin een boodschap of ervaring delen, verder wordt er heel veel gezongen onder begeleiding van een drum, piano en gitaren. Van iedereen krijg je een hand en een warm welkom!
Nu al weer een paar dagen in het ziekenhuis gehad, en het gaat al stukken beter. Ze weten nu wat je ongeveer mag en kan doen. Vandaag zelfs mee geweest in de ambulance, een patiënt van onze afdeling had een afspraak voor een scan in een ander ziekenhuis omdat die niet bij ons gemaakt kunnen worden. ik dag dat het heel veilig moest voelen als je in de ambulance zit maar na deze ervaring denk ik daar toch anders over! De chauffeur(hoofd van de beveiliging) had nog nooit in de ambulance gereden gelukkig hadden we de sirene aan en gingen de meeste auto’s snel aan de kant!
Vanavond hebben we bij onze huisbaas mogen eten, die hadden vanmorgen eerst een kerkdienst gehouden van ongeveer 4 uur en de hele dag door kwamen er nu mensen bij hun eten. Het zijn hindoestaanse mensen en mooi om wat van hun cultuur te leren kennen.
Nu lekker vroeg naar bed want morgen gaat om half 6 weer de wekker!
Groetjes, Rosanne
Na een lange tijd van voorbereidingen en een lange reis aangekomen in Suriname. Toen we uit het vliegtuig stapte eerst maar eens wat kleren uitgetrokken, in Nederland had het die nacht nog gevroren en hier was het rond de 35 graden! Onderweg naar ons huisje flinke regenbuien gehad maar daar koelde het niet vanaf! Wat is alles hier nog mooi groen met ook hele mooie bloemen.
Gelukkig is er een airco geplaats op onze slaapkamer nu hebben we geen last van de warmte want het koelt bijna niet af s’ nachts.
Vrijdag zijn we op fietsen jacht gegaan want zonder fietsen kom je hier niet zo ver, de drukke wegen zijn wel van asfalt maar de rest is allemaal zand. Als we aan het fietsen zijn toeteren de meeste auto’s en waarom..!? fietsen we weer eens aan de verkeerde kant, om gevaar aan te geven of omdat ze aandacht willen, we zijn er nog steeds niet achter! Omdat we niet wisten hoelang het naar het ziekenhuis fietsen was en we maandag moeten beginnen met de stage zijn we daar heen gefietst. Van te voren even op maps gekeken het was maar een klein stukje fietsen dachten we, na veel vragen en ruim een uur later aangekomen bij het ziekenhuis. Even kennis gemaakt met de hoofdzuster en verder zouden we maandag de rondleiding en de afdeling te horen krijgen.
Ik heb nog nooit geweten dat een biologische klok zo in je zit, elke ochtend waren we heel vroeg wakker en steeds hadden we het idee dat het de Nederlands tijd was terwijl het hier echt 4 uur vroeger is. Daarom het weekend rustig aangedaan!
Maandag dan echt de eerste stage dag in het ziekenhuis, eerst van alles geregeld een rondleiding gehad en een begeleider aangewezen gekregen, daarna naar de afdeling. Ik ben lang niet de enige die op de interne mannen afdeling stage loopt, elke dag zijn er ongeveer 6 stagiaires en om de 3 weken komen er weer nieuwen. Iedereen krijgt een kamer aangewezen waar ongeveer 6 mannen liggen en daar moet je de bedden verschonen, eventueel helpen met wassen en baden, de vitale functies meten, mensen wegbrengen voor dialyse en andere onderzoeken en wonden verzorgen. Het is niet alleen dat de mensen hier heel anders met elkaar omgaan maar soms moet je met handen en voeten praten omdat de wat oudere mensen geen Nederlands kunnen.
Het was de woensdag en donderdag erg rustig omdat de chinezen oud en nieuw hadden, wat een knallen af en toe! Zaterdags had de huur baas een dagje uit geregeld voor ons, met af en toe regen was het een hele mooie dag. We zijn met een klein bootje het meer opgevaren richting de zee om dolfijnen te spotten. Wat een mooie dieren zijn dat met die mooie sprongen! Daarna naar een boer toegegaan die kilometers grond heeft en daar garnalen en nog veel meer dieren kweekt, leuk om het een keer gezien te hebben.
Zondags zijn we naar een andere kerk geweest, het gaat er heel anders aan toe. Iedereen mag aan het begin een boodschap of ervaring delen, verder wordt er heel veel gezongen onder begeleiding van een drum, piano en gitaren. Van iedereen krijg je een hand en een warm welkom!
Nu al weer een paar dagen in het ziekenhuis gehad, en het gaat al stukken beter. Ze weten nu wat je ongeveer mag en kan doen. Vandaag zelfs mee geweest in de ambulance, een patiënt van onze afdeling had een afspraak voor een scan in een ander ziekenhuis omdat die niet bij ons gemaakt kunnen worden. ik dag dat het heel veilig moest voelen als je in de ambulance zit maar na deze ervaring denk ik daar toch anders over! De chauffeur(hoofd van de beveiliging) had nog nooit in de ambulance gereden gelukkig hadden we de sirene aan en gingen de meeste auto’s snel aan de kant!
Vanavond hebben we bij onze huisbaas mogen eten, die hadden vanmorgen eerst een kerkdienst gehouden van ongeveer 4 uur en de hele dag door kwamen er nu mensen bij hun eten. Het zijn hindoestaanse mensen en mooi om wat van hun cultuur te leren kennen.
Nu lekker vroeg naar bed want morgen gaat om half 6 weer de wekker!
Groetjes, Rosanne
-
03 Maart 2015 - 00:18
Anna:
wauw, klinkt heel gaaf Rosanne!
Ik hoop dat de warmte, het getoeter en je werk snel went;)
Geniet ervan, dan geniet ik mee van je reisverslagen!
-
03 Maart 2015 - 10:47
Thea:
klinkt goed!!!! veel plezier!! -
03 Maart 2015 - 12:00
Jozien:
Bedankt voor je uitgebreide verslag Rosanne!
En heel veel succes daar! -
03 Maart 2015 - 19:11
Gerdine:
Ha Rosanne, wat leuk om te lezen hoe je het maakt !
Wat een enorme ervaringen... succes hoor !
De Hartelijke Groetjes van ons allemaal -
04 Maart 2015 - 10:14
Tineke:
Hey Rosanne,
Tja, fietsen is daar niet zo'n gemeengoed als hier en al helemaal niet dat de fietsters daar beschermt zijn als hier, met een kinderzitje met kinderen schijn je al helemaal veeeel bekijks te hebben... ;-)
Het lijkt allemaal toch vrij snel te wennen?!
Geniet van het mooie en warme weer daar meid!
Ik zit hier aan de verwarming geplakt zoals jij aan de airco geplakt zit...!
Fijne tijd gewenst!!
Tineke
-
20 Maart 2015 - 12:11
De Buurtjes.:
Eerst eens even de tijd genomen om jouw verslag te lezen.
Klopt het dat dit de 1ste is?
Zoals ik begrijp heb je het goed naar je zin!
Echt leuk, om zo'n ervaring op te doen.
En dan is het ............... ook niet zo moeilijk!
Het is toch een hele tijd hoor!
Een fijne tijd en de groeten aan de andere bekenden. -
24 Maart 2015 - 19:20
Moeder Van Hanno:
Hallo Rosanne,
Leuk om je verslag te lezen. Ik ben benieuwd wanneer je de volgende komt.
Begin je al een beetje te wennen om te werken in Suriname?
De verschillen zullen wel groot zijn vergeleken hier in Nederland.
Hanno vind het maar niks dat je zover weg bent.
Hanno moet maar hard werken, zodat hij tijd voor je heeft als je weer terug bent.
Geniet maar van deze periode, zo'n kans krijg je niet zo gauw weer.
Gr Moeder van Hanno
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
